ดูหมิ่นเจ้าพนักงาน

ปุจจฉา   ความผิดฐานดูหมิ่นเจ้าพนักงาน  เป็นอย่างไร

วิสัชนา   ดูหมิ่น  หมายถึง  การดูถูก  เหยียดหยาม ทำให้อับอาย ทำให้ขายหน้า  สบประมาทหรือด่า อาจทำด้วยคำพูด  เช่น    ด่าว่า "ตำรวจหมาๆ"  หรือ "พนักงานที่ดินหมาๆชอบกินแต่เบี้ย"  หรือ "ถ้ามึงจับกู  กูจะเอามึงออก"
ทำด้วยการแสดงกริยา เช่น เปลือยกาย ให้ของลับ  ยกส้นเท้าให้
แต่ถ้าเป็นการติชมปกติวิสัย  ไม่เป็นการดูหมิ่น  เช่น "คุณเป็นนายอำเภออย่างไรไม่รับผิดชอบ"
               ต้องดูหมิ่นเจ้าพนักงาน ขณะกระทำการตามหน้าที่  เช่น  ขณะตำรวจเข้าจับกุม  ให้ของลับ  ด่า ยกส้นเท้าให้  หรือถ่มน้ำลายรด
               ต้องดูหมิ่นเพราะได้กระทำการตามหน้าที่ เช่น ตำรวจจับตามหมายจับของอัยการ  แล้วด่าว่าตำรวจว่า  เป็นขี้ข้าอัยการ
การดูหมิ่นเจ้าพนักงานไม่ต้องกระทำต่อหน้าเช่นดังมาตรา ๓๙๓  ก็ได้  เช่น  ทนายถูกปรับ  เลยด่าผู้พิพากษานอกศาลว่า "ผู้พิพากษานี้  ปรับกูหมื่นห้า  กูจะต้องเตะมึง"
การดูหมิ่นเจ้าพนักงาน  เป็นเหตุให้รับโทษหนักขึ้นกว่าการดูหมิ่นบุคคลธรรมดา


อ้างอิง ศาสตราจารย์  ดร.ทวีเกียรติ  มนะกนิษฐ. ๒๕๕๖.  หลักกฎหมาย  กฎหมายอาญาภาคความผิด (Criminal  Law Offences/หน้า ๓๔-๓๕.

ศัพท์กฎหมาย  abet  v.  ยุยงส่งเสริม,ช่วยเหลือ (ในการทำผิดทางอาญา)